Category: Uncategorized

Haziran 2018’de bu blogu acmisim, cok samimi bir ic dokme platformu yaratmisim. Normalde gunlugumde bile gecmis yazilarima tahammul edemeyen ben (evet arada gunluk de yaziyorum, n’oldu?) burada yazdiklarimi kendime bayilarak okudum. Yani hem yazi dilim cok hosuma gitti, hem de samimiyetim, ve bu sure icinde uslubumun degismemis olmasi da (aka yillara meydan okumak / yaslanmamak boyle bir sey herhalde) beni sevindirdi. En son Aralik 2019’da yazmisim.

O zamanlar citlembiktim. Sonra taak hamile oldugumu ogrendim, 1 ay sonra taak Covid diye bir sey cikti, 1 ay sonra taak lockdown basladi. Derken, su hizda ve yogunlukta gecen aylar birbirini kovaladi:

Ucuslarkapandievdenmanyakgibicalismayabasladikturkiyededogurmayakararverdimnisandaacilacakdedileracilmadimayishazirandedileracilmaditemmuzda2aktarmayla24saatsurenyolculuklaistanbulavardimvesampiyonlargibioradadogurdumsonralohusamanyakligibasladiemzirdimemziremedimCandoydudoymadikakayaptiyapmadidogumsonrasi10kiloverdim2kiloaldimannemsureklibanabiseyleryedirdigecemgunduzumyoktukendimisevmiyodumamabebegimeasikoldumvecokuykumvardisonraonurcovidoldusonrabenbiraysonranegatifedondukvehemendubaiyedondukhemenisebasladimhemsiretuttukisegittimkendimiveremedimsutsagamadimisyanettimyapamiyorumdedimucretsizizinaldimbakicibuldukhayatimrahatladibebegimleilgilendimemzirdimannemgeldidedemhastaydiannemgitmedentekrarisebasladimbuaradabakicibuldukbebegimievdebirakipisebasladimmartnisanderkenramazangeldiisyavasladimayisinilkhaftasibayramdanhemenoncededemikaybettikturkiyeyegittikCanherkesemoraloldusonraonurunailesiyledubaiyedonduk3gunsonrababasiannesiveCancovidoldukabusgibiydiondan1aysonraCanelagizayakhastaligigecirdiaradadisbugdayiyaptikbennazarageldidedimtemmuzdaturkiyeyegittikbodrumdakaldikCanonunilkdogumgununukutlayipdubaiyedondukisgucisgucaklimCanodacalismakistemiyorumayrilmayakararverdimamahemendegil2022de…annemleanneannemgeldilerCanombuyuyordedemiozluyorumistearalik30dayizveicimhemburukhemdeheyecandoluvebuaradafazlaolan13kiloyudaverdimvehamilelikoncesivucudumayenidenkavustumdedemihergundusunuyorumvecokozluyorumCanicinAllahasukrediyorumbudahergunencokyaptigimsey.

Ben bu sure icinde icimdeki cocugun kayboldugunu dusunuyordum ama gordum ki hicbir yere gitmemis, saklandigi yerden “ehe” diye gulerek bana bakiyor. Yani onceki yazimdan iki yas daha yasliyim, cocuklu anne olmusum, dedem artik bir telefon/ bir sarılma/ bir kalp kalbe karsidir mesafesinde degil ama… hala icimdeki cocuk hala ce-e yapıyor 🙂

Icimde yeniden yazmak yazmak ve yazmak durtusu olustu, ilerleyen haftalarda cokca yazacagim, 2022 bize iyi davrandigi surece ben de ona bir suru hediyeler sunacagim.

Herkese iyi seneler ❤️

Kelime oyununda tikanip kalmisti. Jokersiz bulmak isteyip bulamadigi son iki kelime sayesinde diger uzuntuleri erteleniyordu.

Bence dunyanin gercek yilbasi, doganin ritmine uygun yeni bir hayatin ilk gunu 21 Mart.

Asil baslangic, uyanma, yenilenme. Gunduzler uzayacak. Hayat tazeleniyor.

Halka acik yerlerde tuvalet kapilarindaki isaretler o yerin kulturuyle ilgili cok sey anlatiyor. Bazen esprili, bazen postmodern, bazen anlasilmaz ikonlar olsa da, genele baktigimizda saaak diye bir fotograf gibi sunuyor kulturel kesiti.

1/100: Oman (Umman)

Simdi Umman’dayim. Oteldeki tuvalet gostergelerine bakalim:

Continue reading “Project 100 Numara”

Benim icin kelimelerin anlamlari var. Birine canim diyorsam gercekten sevdigimdendir. Tesekkur ediyorsam tesekkur ettigimdendir.

Konusarak anlasirken boyle.

Yazisarak anlasirken de boyle.

O nedenle, konusurken birine cnm demeyecegim gibi yazarken de demem. Canim’i daha az samimi hale getirmeye gerek yok, hicbir sey soylemem olur biter.

Daha kotusu ise, is hayati iletisimikasyonunda yasananlar. (Not: benim blogum, benim kelimelerim)

Ornekli gosterim:

• Thx >> Thanks: Fazladan 3 harf
• Tşk >> Teşekkür: Fazladan 5 harf
• Bilgisayar klavyesinde kelimenin tamamini yazmak fazladan yarim saniyeye filan geliyor.
• Telefon klavyesinde zaten otomatik tamamlama var, sen “than” ya da “tes” yazdigin an kelime zaten tamamlaniyor. Aha da ekran goruntulerini ekliyorum.
• ÖYLEYSE NEDEN TŞK?
• Yapmayin, etmeyin.
• Eskiden email imzasinda “tesekkurler”, “saygilar”, kind regards”, b*k pusur mesajlari otomatik olarak gelen insanlara da gulerdim, artik buna alistim; fakat bu thx isini hala cozemiyorum. Yani, yazmak zorunda degilsin.
• Tesekkur edeceksen et, etmeyeceksen de kimse senin “tşk”lerine maruz kalmak zorunda degil, di mi ama?

Continue reading “Thx / Tşk”

Ofiste agzini sapirdata sapirdata, yemegi agzinda evire cevire, yalana yalana, vicik vicik sesler cikara cikara yiyen herkes! Bok yiyin insallah. Afiyet olsun.

Genelde huzursuzluktan beslenen biri olarak yuzde yuz ic huzuruna denk geldigim kisa ve nadir anlari dondurmayi cok seviyorum. Bunu yaziyorum ki, yeniden okudukca ya da denk geldikce, planlardan, olanlardan, olacaklardan, amaclardan, hedeflerden, kucuk ve buyuk hesaplardan kafami kaldirip azicik nefes almayi hatirlayabileyim.

Bahreyn’de bilmem ne denizine karsi 17. kattaki odamda sampuan kokusu, spor yorgunu bacaklar, el yakan bir kupa icinde basit uyduruk bir kahve, telefonumda guzel bir muzik ve bugun sadece bana ait tam 60 dakikami herhangi bos bir gundeki bir suru saatten cok daha dolu dolu ve huzurlu gecirmis olmanin verdigi enerji.

Kalan 13 dakikamda istedigim hayali kurabilirim.

See ya.

Gecen aksam isten ciktim eve geldim, pilates dersine gitmeme bir saat var, hemen kollari sivadim ve dudukluye eti koydum o zamana kadar yemek isini “aradan cikaririm” diye.

Sonra gecikmek uzere oldugumu farkedip spor kiyafetlerimi giydim, tencerenin altini kapatip biraz sogumasini bekledim ve cikmadan et ne durumda diye kontrol etmek icin duduklu tencereyi actigimda HOHHHHHH diye bir et buhariyla bir guzel yikandim.

O an spora gitmekten vazgectim. Ustum basim et kokmus, saclarima bile sinmistir simdi. Butun keyfim kacti. Et de zaten tam olmamis. “En iyisi pilatesi bosvereyim, su eti tencereye alip bir saat daha orada dondureyim, sonra dus alir dinlenirim” dedim.

Sonra gitmemekten vazgectim. Belki duduklu tislarken zamandan tasarruf etmek icin giydigim spor kiyafetlerim haslanmis et kokuyor, belki saclarim yemek kokuyor. Kokuyorsa kokuyor yahu, kime ne? Siniftaki uc dort kadin beni yargilamasin diye mi dersten kacacagim? Gidiyorum uleyn.

Continue reading “Saçlarım yağ mı kokuyor?”

Temizlik guzel sey. Tertemizlik daha da.

Bu sayede dusunmek istemediginiz seyleri uc saat super verimli ve faydali sekilde oteleyebilirsiniz.

Tertemizlik sayesinde evinize yabanci gibi hissetmezsiniz, iciniz daralmissa o his azalir, mutsuzsaniz o da azalir; Cif ve camasir suyu kokusu duygusalligi gebertir. Duygulara dusman, gerceklere dost. Daha az ozlersiniz mesela. O yuzden birini mi ozlediniz, bi yerleri Cifleyin. Mutsuz musunuz? Camlara Mr. Muscle fislatin. Kolunuzu kaldiracak haliniz mi yok? Domestos.

Yine de uyuyup uyanmadan hicbir sey gecmiyor.

Bu mesafeden denize bakinca hayat sesli bir cam tablo gibi geliyor. Daglar sonsuz gecmisten beri orada, teknelerin hicbiri kipirdamiyor, hareket eden bir araba yok, balkonumun onunden gecen insan yok.

Sadece dolby surround circirboceklerinin sesi ve ara sira arka taraflardan gelen insanlarin belli belirsiz sesleri. Simdi ezan okunmaya basladi ama gozumun gorebildigi aralikta cami de yok.

Ruzgar yok, yaprak kimildamiyor. Hava durgun, kafa super rahat, gecmis gelecek yok; sadece bugun ve su an var. Huzur ve baris var. Bir de kafamda cay…

Fakaaat…

Continue reading “Yanilma.”